Hypertensie - hoge bloeddruk

De informatie op de pagina mag niet worden gebruikt voor zelfbehandeling of zelfdiagnose. Als u een ziekte vermoedt, moet u hulp zoeken bij een gekwalificeerde specialist. Alleen uw arts kan een diagnose stellen en een behandeling voorschrijven.

Waar komt ziekte vandaan?

arteriële hypertensie(synoniem -hypertensie) is een hele groep ziekten waarvoor een aanhoudende stijging van de bloeddruk (BP) typisch meer dan 130-140/90 mm Hg is. Kunst. Verhoogde bloeddrukwaarden worden op verschillende dagen geregistreerd, waarbij herhaalde metingen onder verschillende omstandigheden worden uitgevoerd.

Het is belangrijk om te benadrukken dat het helemaal niet nodig is dat zowel de bovenste (systolische) als de onderste (diastolische) druk gelijktijdig met hypertensie worden verhoogd. Om deze diagnose te stellen, volstaat het om een van de indicatoren te verhogen - vaker het bovenste getal, hoewel een verhoging van de lagere druk ook mogelijk is.

Het is belangrijk om te benadrukken dat er een afzonderlijke ziekte wordt onderscheiden: arteriële hypertensie (het wordt ook wel hypertensie of GB genoemd). Bij GB is een toename van de druk de leidende, sleutelfactor die verschillende gezondheidsproblemen veroorzaakt. Bovendien is symptomatische hypertensie vastgesteld. Dit zijn ziekten waarbij verhoogde druk een van de symptomen is, samen met vele andere manifestaties. Dat wil zeggen, hoge bloeddruk heeft een volledig voor de hand liggende, verwijderbare oorzaak (nierbeschadiging, hyperthyreoïdie, feochromocytoom, enz. ).

Oorzaken van hypertensie

De exacte oorzaak van de ontwikkeling van hypertensie is nog niet vastgesteld.

Vandaag is ontdekt dat er een genetische aanleg is voor de ontwikkeling van pathologie.

Het risico is vooral groot voor mensen van wie naaste familieleden aan hoge bloeddruk lijden. Bovendien omvatten hoge risicofactoren voor het ontwikkelen van hypertensie:

• overgewicht en verschillende gradaties van obesitas (hoe hoger het lichaamsgewicht, hoe waarschijnlijker de drukverhoging);
• sedentaire levensstijl, gebrek aan lichaamsbeweging;
• slechte gewoonten (overmatig alcoholgebruik, roken);
• overtollig voedingszout;
• chronische fysieke of psycho-emotionele stress, gebrek aan slaap, overwerk.

Meestal treft hypertensie mensen in ontwikkelde landen die in kantoren werken met een ploegendienst. Daarom is het, als er tekenen van hypertensie zijn, in de eerste plaats noodzakelijk om de levensstijl (activiteit, voeding, gewoonten) aan te passen.

Een symptomatische drukverhoging is mogelijk met pathologieën van inwendige organen, endocriene en metabole ziekten.

Hoge bloeddruk gaat vaak gepaard met ziekten van de nieren of hun bloedvaten - pyelonefritis, glomerulonefritis, polycystische laesies, nierarteriestenose, diabetische nefropathie. Hypertensie treedt op bij tumoren van de hypofyse, bijnieren (feochromocytoom, enz. ), Hyperthyreoïdie, de ziekte van Cushing, vasculaire laesies (coarctatie van de aorta), pre-eclampsie, enz. Hypertensie is typerend voor het slaapapneusyndroom, waarbij bepaalde medicijnen worden ingenomen (corticosteroïden, orale anticonceptiva, sommige NSAID's).

Hypertensie: belangrijkste symptomen

Op zichzelf kan de patiënt de druktoename niet lang genoeg voelen. Hoge bloeddrukcijfers kunnen gepaard gaan met onaangename symptomen. Het:

• zwaar gevoel in het hoofd of hoofdpijn (vooral achter in het hoofd);
• vliegen voor de ogen, zichtproblemen;
• duizeligheid;
• misselijkheid, soms braken;
• onvastheid tijdens het lopen;
• astma-aanvallen, respiratoire insufficiëntie;
• ernstige zwakte, malaise;
• verhoogde vermoeidheid met verminderde prestaties.

Al deze symptomen zijn niet specifiek en zijn mogelijk bij veel andere ziekten, dus ze hoeven alleen te worden beoordeeld in combinatie met bloeddrukcijfers. Bij symptomatische hypertensie bij mannen of vrouwen zijn symptomen van de organen die het meest lijden mogelijk - zwelling, krampen, spierzwakte, snurken, ademstilstand tijdens de slaap, flauwvallen, enz.

complicaties

Een constante drukverhoging is gevaarlijk voor de ontwikkeling van complicaties die gepaard gaan met schade aan organen en weefsels. Ze ontwikkelen zich allemaal geleidelijk, over meerdere jaren. In de beginfase zijn de veranderingen omkeerbaar als de druk onder controle wordt gehouden door regelmatig medicijnen tegen hypertensie in te nemen. Zonder behandeling leidt geavanceerde GB tot ernstige complicaties. De wanden van de slagaders lijden, ze verliezen hun elasticiteit, worden dichter, beschadigd en er worden uitgesproken atherosclerotische veranderingen in gevonden. Vooral de vaten van het hart, de hersenen, de nieren, de ledematen en de ogen worden aangetast. Atherosclerose van myocardvaten veroorzaakt de ontwikkeling en progressie vanischemische hartziekte(afgekortischemische hartziekte). Hypertensie wordt in verband gebracht met een veel hoger risico op ontwikkelinghartaanval- afsterven van een deel van het myocardium als gevolg van verminderde bloedcirculatie in de bloedvaten.

Andere complicaties zijn ook mogelijk.

• CZS-laesies - hoog risico op beroertes (acuut cerebrovasculair accident als gevolg van een bloedstolsel of ruptuur), chronische bloedstroomstoornissen in de hersenvaten met de ontwikkeling van encefalopathie.
• Ziekten, ischemische laesies van de nieren vormen uiteindelijk chronisch nierfalen.
• Visuele stoornissen, tot volledige blindheid, die optreden als gevolg van ondervoeding van het netvlies en de oogzenuw.
• Metabool syndroom is een combinatie van hypertensie met hoge bloedlipiden, overgewicht, hoge bloedsuikerspiegel. Dit bedreigt de ontwikkeling van beroertes en hartaanvallen.

Veel andere complicaties zijn ook mogelijk. Het gevaar van hypertensie is dat het lange tijd zonder symptomen kan verlopen, maar de vaten en inwendige organen lijden aan stoornissen in de bloedsomloop.

Classificatie

Volgens de omvang van verhoogde bloeddruk zijn er drie graden van hypertensie. Naast hen zijn er ook risicogroepen op basis van bepaalde drukwaarden en de mate van fluctuatie.

• De optimale bloeddruk is minder dan 120/80 mm Hg.
• Normale druk wordt geacht binnen 120-129 / 80-84 mm Hg te liggen.
• Druk binnen de grenzen van maximaal 130-139 / 85-89 mm Hg wordt als hoog normaal beschouwd.
• AG van de 1e graad wordt geplaatst bij drukwaarden van 140-159 / 90-99 mm Hg.
• Graad 3 hypertensie wordt geplaatst bij een druk boven 180/110 mm Hg.
• Graad 3 hypertensie wordt geplaatst bij een druk boven 180/110 mm Hg.

Geïsoleerde systolische hypertensie valt afzonderlijk op met een toename van de bovenste getallen van meer dan 140 en de lagere van minder dan 90 mm Hg.

De ernst van de aandoening wordt beoordeeld aan de hand van de hoogste drukwaarde (ongeacht of deze hoger of lager is). Voor een nauwkeurige diagnose moet u de druk meerdere keren per dag gedurende een week of twee bepalen.

Er worden ook stadia van hypertensie onderscheiden, die de stadia van veranderingen in het lichaam weerspiegelen tegen de achtergrond van hypertensie en de ontwikkeling van complicaties. In totaal worden drie stadia onderscheiden, die elk gekenmerkt worden door eigen veranderingen in organen en systemen, afwijkingen in laboratoriumanalyses en functietesten.

• Fase I is de eerste verandering in de ZvH. Er is geen schade aan doelorganen: geen myocardiale hypertrofie (verdikking van de hartwand), een afname van de filtratiesnelheid in de glomeruli van de nieren, geen eiwit in de urine, geen plaques en geen verdikking in de halsslagaders.
• Stadium II wordt vertoond in de aanwezigheid van ten minste één van de bovenstaande symptomen (meestal is het myocardiale hypertrofie of plaques op de slagaders).
• Stadium III wordt blootgesteld in aanwezigheid van ten minste één van de hele groep hart- en vaatziekten, die verband houdt met de ontwikkeling van atherosclerose. Dit zijn beroerte, hartaanval, schade aan de vaten van de onderste ledematen, angina pectoris, verminderde glomerulaire filtratie, aanzienlijk verlies van plasma-eiwitten in de urine.

Het bepalen van de mate en het stadium van GB is belangrijk voor het opstellen van een behandelplan en vervolg- en revalidatiemaatregelen. Hoe ernstiger de aandoening, hoe actiever en intensiever de therapie moet worden uitgevoerd.

Diagnostiek

Gewoonlijk richt de patiënt zijn klachten tot de therapeut, minder vaak - onmiddellijk tot de cardioloog. Hypertensie kan ook worden opgespoord door andere specialisten - een neuroloog, endocrinoloog, uroloog of nefroloog.Diagnose van hypertensie of symptomatische hypertensie begint met het vastleggen van alle klachtendat een mens heefteen gedetailleerde studie van de anamnese(welke ziekten zijn overgedragen, zijn er familieleden met hypertensie, welke levensstijl leidt de patiënt, hoe eet hij, etc.

Vervolgens voert de arts een onderzoek uit - evalueert lengte en gewicht, BMI, buikomtrek, meet polsslag, druk, ademhalingsfrequentie. Het is belangrijk om te benadrukken -De bloeddruk moet drie keer per afspraak worden gemeten.om de invloed van fouten (opwinding, stress, meetfouten) te verminderen.

Ook zal de arts aanbevelingen doen om de druk thuis twee keer per dag te meten - 's morgens en' s avonds een aantal laboratorium- en instrumentele tests voorschrijven. Het:

• algemene klinische analyse van urine en bloed;
• biochemische studie, coagulogram, glucosespiegel;
• ECG en ECHO-KG (echografie van het hart);
• Echografie van de buikorganen (inclusief nieren en bijnieren);
• raadpleging van een oogarts met de studie van de toestand van de fundus.

Na ontvangst van alle resultaten evalueert de arts alle risicofactoren, comorbiditeiten en laesies van interne doelorganen. Een persoon wordt ingedeeld in een bepaalde risicogroep en op basis hiervan worden behandeltactieken, maatregelen ter voorkoming van complicaties, de frequentie van observatie en onderzoeken bepaald.

Methoden voor de behandeling van arteriële hypertensie

De steunpilaar van de behandeling van hypertensie iseen combinatie van niet-medicamenteuze methoden en medicijnen. Het eerste dat de arts zal aanbevelen, is gewichtscorrectie, het vergroten van het volume van fysieke activiteit, het opgeven van slechte gewoonten, evenals het corrigeren van het dieet voor hypertensie, het verminderen van zout, lichte koolhydraten, verzadigde vetten in het dieet, het verhogen van de hoeveelheid vers fruit , natuurlijk eten.

Voor patiënten van wie het drukniveau niet alleen wordt gestabiliseerd door levensstijl, voeding en alle aanbevelingen te veranderen, zijn artsen van toepassingdrugs therapie.

Het behandelingsregime wordt individueel gekozen, medicijnen uit verschillende groepen kunnen worden gebruikt. Het:

• diuretica (diuretica);
• calciumantagonisten;
• angiotensine-II-receptorantagonisten (geneesmiddelen die eindigen op sartan);
• ACE-remmers (het einde van het medicijn is adj);
• bètablokkers (eindigend op -lol).

Tegenwoordig combineren artsen groepen medicijnen om het maximale effect te bereiken, aangezien het nemen van één medicijn meestal geen stabiel en uitgesproken effect geeft, het gewenste bloeddrukniveau. De selectie van medicijnen wordt alleen door een arts uitgevoerd, rekening houdend met leeftijd, comorbiditeit en reeds ingenomen medicijnen. De therapie wordt continu uitgevoerd, de dosis wordt individueel gedurende enkele weken of maanden gekozen.

Ziektepreventie

Eenvoudige veranderingen in levensstijl zijn effectief bij het voorkomen van hypertensie. Het is noodzakelijk om de meest gezonde, rationele voeding, lichaamsbeweging en een gezond gewicht te hebben, de hoeveelheid zout in de voeding te verminderen, bescherming tegen stress. Voor de tijdige detectie van gezondheidsproblemen en de eerste manifestaties van GB zijn regelmatige bezoeken aan de arts en klinisch onderzoek noodzakelijk.